Koniec sezonu ścigania na bieżni. Fenomen Adama Kszczota

3 września 2015 roku, mityng w Zurychu. David Rudisha gratuluje wygranej Adamowi Kszczotowi. Fot. PAP

W połowie września praktycznie skończył się sezon biegów na bieżni. Ostatnie tygodnie były popisem Adama Kszczota, przełamała się też Angelika Cichocka.

15 września we Włoszech odbył się mityng w Rieti, tradycyjnie kończący sezon międzynarodowych zmagań na tartanie. Są to zawody znane z bardzo szybkiego biegania. Do tego stopnia, że czasami pojawiają się głosy, że bieżnia w Rieti powinna być dokładnie zmierzona. W tym roku wyniki nie rzuciły jednak na kolana. Polskim akcentem było zwycięstwo Adama Kszczota w biegu na dystansie 800 metrów, z czasem 1:44,82. Była to ostatnia szansa na spełnienie celu Polaka, o którym mówił po zdobyciu srebrnego medalu mistrzostw świata: poprawieniu rekordu Polski Pawła Czapiewskiego wynoszącego 1.43,22.

Ostatecznie nie udało się to, a z ostatnich mocnych mityngów sezonu żaden nie był szczególnie szybki. Adam skupił się na tym, w czym w tym sezonie jest mistrzem: taktycznym ogrywaniu utytułowanych rywali. Czy zaczynał bieg w samym czubie, czy na końcu stawki, na mecie był pierwszy aż trzy razy w czterech występach. 11 września zwyciężył w finale Diamentowej Ligi w Brukseli z czasem 1:45,12, pięć dni wcześniej był drugi w Berlinie z 1:44,22, a jeszcze wcześniej, trzeciego września, w pierwszym biegu po mistrzostwach świata, wygrał mityng w Zurychu z czasem 1:45,55.

Takie występy to ewenement w historii polskiej lekkoatletyki. Nasi biegacze osiągali czasami znakomite czasy, ale zwycięstwa w największych światowych mityngach raczej im się nie zdarzają. Paweł Czapiewski w swoim rekordowych biegu w Zurychu w 2001 roku był dopiero piąty. Podobnie biega Marcin Lewandowski – czasami ze znakomitym efektem czasowym, ale bez ważnych zwycięstw w skali światowej. Adam Kszczot wygrał tymczasem jedne z najważniejszych biegów na świecie, m.in. ten w Zurychu. Jest to mityng, który był w czołówce największych nawet w czasach Złotej Ligi, kiedy w skład prestiżowej serii wchodziło tylko sześć miast, a nie czternaście, jak obecnie. Jest to absolutna ekstraklasa zawodów lekkoatletycznych.

W przeciwieństwie do pchnięcia kulą czy rzutu młotem kobiet, konkurencji, w których mamy największe osiągnięcia, męskie 800 metrów to jedno z najbardziej prestiżowych wydarzeń każdego mityngu. To konkurencja uprawiana na całym świecie, w ponad dwustu krajach, a znakomici biegacze ciągną do niej z każdego kontynentu. Jest obecna w kalendarzu od początku istnienia nowoczesnej lekkoatletyki. To nie jest nisza, czołówka 800 metrów jest szeroka i bardzo wyrównana. Sukcesy Polaka na takim dystansie, zwycięstwa w tak ważnych biegach, to absolutny precedens. Do tej pory liczyliśmy się raczej w słabiej obsadzonych konkurencjach, natomiast Adam Kszczot jest pierwszym, który odnosi sukcesy bez żadnej taryfy ulgowej. Należy mieć tego świadomość i umieć to docenić, bo nie wiadomo, kiedy – i czy w ogóle – jakikolwiek inny polski biegacz powtórzy to osiągnięcie.

Wrzesień był szczęśliwy także dla Angeliki Cichockiej. W mistrzostwach świata na 1500 metrów zajęła swoje najlepsze miejsce na stadionie – ósme. Potem zaliczyła serię przeciętnych startów, żeby w ostatnim biegu sezonu spełnić marzenie, które goniła bezskutecznie co najmniej od lutego 2010 – złamała barierę 2 minut w biegu na 800 metrów.

20 lutego 2010 Angelika pobiegła w Spale znakomity wynik – 2:00,86. Było to na jeszcze niezmodernizowanej hali, uważanej za dość wolną, bez mocnych rywalek, w niemal samotnym biegu. Poprawa nastąpiła z 2:03 uzyskanego w 2009 na stadionie. Wydawało się, że złamanie dwóch minut to kwestia najwyżej kilku miesięcy i jednej dobrej okazji. Ale nic z tego! W kolejnych latach Angelika biedziła się strasznie, kończąc sezony z najlepszymi wynikami 2:01,17, 2:00,20, 2:01,32, 2:00,60 i 2:00,30. Czas 2:01 osiągała regularnie, ale dwie minuty wydawały się granica nie do przekroczenia. Dopiero teraz, 15 września 2015, na mityngu w Rieti, Polka nie tylko pobiegła 1:59,55, zajmując piąte miejsce, ale dodatkowo wygrała z krajową rywalką, siódmą na mistrzostwach świata i medalistką mistrzostw Europy, Joanną Jóźwik. Sezon 2015 Angelika kończy więc z wicemistrzostwem Europy na hali, z finałem mistrzostw świata na stadionie, oraz życiówkami na 800 i 1500 metrów.

Wrzesień nie był za to udany dla Sofii Ennaoui. 20-letnia Polka nie awansowała do finałów mistrzostw świata ani na 800, ani na 1500 metrów, a każdy kolejny start był słabszy. Jej sezon w przekroju był bardzo udany, została po raz pierwszy mistrzynią Polski seniorów, do tego dołożyła wicemistrzostwo Europy w kategorii wiekowej poniżej 23 roku życia. Znacznie poprawiła życiówki na 800 i 1500 metrów, na tym pierwszym dystansie niemal łamiąc dwie minuty – 2:00,11. Sezon był jednak długi i jego koniec okazał się dla Sofii chyba niepotrzebny. W Rieti była ostatnia na 1500 metrów ze słabym czasem 4:14,14, wcześniej w Brukseli zaliczyła przedostatnie miejsce w biegu na milę. Czas na kolejne rekordy nadejdzie w przyszłym roku.

Marcin Lewandowski zakończył sezon startem w biegu ulicznym na milę w Wielkiej Brytanii. Zajął drugie miejsce za mistrzem świata na 1500 metrów, Kenijczykiem Asbelem Kipropem.

Do głosu dojdą teraz biegacze uliczni. Bieżnia się kończy, zaczyna się jesienny sezon maratonów oraz biegów przełajowych. W grudniu czekają nas jeszcze przełajowe mistrzostwa Europy, a wcześniej część zawodników z bieżni pobiegnie w niszowych Wojskowych Mistrzostwach Świata.