Brigid Kosgei – kim jest tajemnicza rekordzistka świata w maratonie?

Brigid Kosgei of Kenya, wins the Women’s Bank of America Chicago Marathon while setting a world record of 2:14:04 on Sunday, Oct. 13, 2019, in Chicago. (AP Photo/Paul Beaty)

W 2015 pobiegła tylko 2:47:59 w maratonie. Cztery lata później zostaje niespodziewaną rekordzistką świata, z fenomenalnym wynikiem 2:14:04. Skąd się wzięła Kenijka Brigid Kosgei?

Kosgei jest jedną z tych kenijskich biegaczek, o których ciężko napisać cokolwiek pozabiegowego. Pojawiła się niemal znikąd, ma za sobą bardzo krótką karierę, nigdy nie startowała na bieżni. Nie udziela wywiadów, a jeśli udziela, ma niewiele do powiedzenia. Trenuje ją mąż, który również nie wypowiada się dla prasy. Jej menedżerem jest kontrowersyjny Włoch Federico Rosa, znany z licznych wpadek dopingowych swoich podopiecznych, co na pewno sprzyja utrzymywaniu przez Kosgei postawy obronnej. W efekcie analizować możemy głównie karierę biegową Kenijki, nie wiedząc, co kryje się za sukcesami.

Niewątpliwie w ostatnim roku 25-letnia Brigid Kosgei wyrosła na najlepszą maratonkę świata. Zaliczyła kilka fenomenalnych biegów, zeszłej jesieni wygrała maraton w Chicago, a tej wiosny – w Londynie. Nie widać, żeby zwalniała, bo mocno biega także pomiędzy maratonami. Podkręciła wszystkie życiówki. W grudniu 2018 w biegu na 10 km w Madrycie na lekko spadkowej trasie uzyskała czas 29:54. Dwa lata wcześniej w tym samym miejscu pobiegła tylko 32:07.

Pierwszy wynik, jaki pojawia się przy nazwisku Kenijki, pochodzi z sezonu 2015. W listopadzie tamtego roku podczas maratonu w Porto uzyskała czas 2:47:59. Rok później zaliczyła wielki skok. Najpierw wiosną wygrała maraton w Mediolanie z czasem 2:27:45, aby jesienią w Lizbonie zająć drugie miejsce z 2:24:45. Oprócz tych dwóch biegów wystartowała tylko w dwóch słabych półmaratonach (które wygrała z czasami 1:14 i 1:16) oraz we wspomnianej dyszce w Madrycie. Mimo to w rok 2017 weszła z przytupem. Trzy miesiące po dyszce w 32:07 w czasie półmaratonu w Lago Maggiore po drodze uzyskała lepszy międzyczas – 32:02 i wygrała ten bieg ze znakomitym wynikiem 1:07:35, wtedy najlepszym w jej karierze. W kwietniu przyjechała do Bostonu, ale tam jej nie poszło – była dopiero ósma z czasem 2:31:48, w biegu wygranym przed Ednę Kiplatagat w 2:21:52.

W lipcu 2017 wygrała półmaraton w Bogocie w Kolumbii, z wynikiem 1:12:16, uzyskanym na dużej wysokości nad poziomem morza. Ale potem zaczęła fenomenalną serię, która trwa do dziś. Najpierw we wrześniu 2017 w półmaratonie w Kopenhadze pobiegła 1:06:35, po drodze pokonując dychę w 31 minut i 43 sekundy. Potem wyśrubowała życiówkę w maratonie do poziomu 2:20:22, dobiegając na drugim miejscu maratonu w Chicago. Po krótkim odpoczynku w lutym ponownie była w formie, biegnąc w Zjednoczonych Emiratach Arabskich półmaraton w 1:06:49. W kwietniu kolejna życiówka w maratonie – 2:20:13 i drugie miejsce w Londynie. Latem ponowna wycieczka do Bogoty i dopiero drugie miejsce w półmaratonie ze słabym czasem 1:14:40. Ale jesień należała już do niej. Zaczęło się jeszcze dość skromnie, bo w półmaratonie w Wielkiej Brytanii zajęła drugie miejsce z czasem 1:07:52. Na początku października 2018 podczas maratonu w Chicago nie tylko jednak uzyskała rewelacyjne 2:18:35, ale przebiegła drugą połowę tego biegu w 1:08:06.

Ale to był tylko wstęp, Kosgei rozkręcała się coraz bardziej. Na Sylwestra pobiegła wspomniane 29:54 w Madrycie, a w styczniu w Houston podkręciła życiówkę w półmaratonie do 1:05:50. W marcu w Bahrajnie było jeszcze szybciej – 1:05:28. Wszystkie te biegi Kenijka wygrała. W kwietniu przyszedł fenomenalny występ w Londynie – zwycięstwo, czas 2:18:20 oraz absolutnie mordercza druga połowa biegu, najszybsza w historii kobiecego biegania – 1:06:42, po pierwszej połowie w 1:11:38. Koisgei wyrosła w tym momencie na najlepszą maratonkę świata.

Ostatnie miesiące były dla Kenijki coraz lepsze pod względem formy. Trzy tygodnie po biegu w Londynie wygrała 5 km w Portugalii w czasie 15:13. W lipcu zwycięstwo w biegu na 10 km w Atlancie, po finiszu na ostatniej prostej. Mimo upału i trudnej trasy Kosgei uzyskała tam czas 30:22. We wrześniu w Wielkiej Brytanii pobiegła szybciej od rekordu świata w półmaratonie, ale na nieregulaminowej trasie. Wynik 1:04:28 według kalkulatorów przekłada się na – uwaga! – 2:14:25 w maratonie. Kenijce nie pozostało nic innego, jak tylko to zrobić – w październiku w Chicago pobiegła rekordowe 2:14:04…

Na ile wiarygodny jest ten czas? Z jednej strony niespodziewane pojawienie się Kosgei, jej tajemniczość, brak radości na mecie w Chicago, afery dopingowe w Kenii oraz osoba menedżera to poważne obciążenia. A z drugiej – 2:14:04 u kobiet według tabel punktowych IAAF odpowiadają wynikowi 2:02:45 u mężczyzn. Czyli czasowi wolniejszemu niż rekord świata. Być może poziom kobiecego maratonu był zaniżony, bo przez 16 lat nikt nie zbliżył się do rekordu świata Pauli Radcliffe – 2:15:25.

Nie zapominajmy też o butach. Pojawienie się sprężynujących, karbonowych podeszw zmieniło zasady gry. Najpierw Nike, a obecnie inni producenci obuwia, wprowadzają rewolucyjne modele, w których już zdążyły paść rekordy świata w półmaratonie i maratonie, zarówno wśród mężczyzn, jak i kobiet. Kto wie, czy sprawa butów nie będzie wymagała uporządkowania, bo grad rewelacyjnych wyników w ostatnich dwóch latach z pewnością nie jest przypadkiem.

Na dzisiaj trudno powiedzieć, czy Kosgei jest tylko przypadkowym fenomenem, który dzięki rewolucji w projektowaniu butów zyskał swoje 5 minut, czy zdominuje światowy maraton na wiele lat. Jak sądzicie?

ZOBACZ TEŻ: 10 CIEKAWOSTEK NA TEMAT REKORDU ŚWIATA KOBIET W MARATONIE