Dieta sportowca, takiego naprawdę sport uprawiającego, trenującego dużo i intensywnie, różni się znacznie od typowej, zdrowej diety „zwykłego śmiertelnika”. Ciało sportowca jest jak piec, który ma nagrzać dużą halę produkcyjną. Nie wykarmisz takiego drewnem do zdobiącego dom kominka, kupionym na stacji benzynowej.

Dieta biegacza jest tematem gorącym jak świeżo zaparzona herbata. Zwolennicy różnych teorii są gotowi toczyć słowne batalie przez długie godziny, sypiąc argumentami często całkiem sprzecznymi. Mimo wszystko wśród zwycięzców znajdziemy ludzi, którzy żywią się zarówno dziczyzną jak i włoszczyzną. Jak się okazuje – znajdą się i tacy, którzy uważają, że czują się lepiej jeśli w żołądku mają absolutne minimum.

Mięso jest jednym z głównych źródeł białka, żelaza, cynku, miedzi i wybranych witamin z grupy B. W dodatku na przykład żelazo z mięsa jest znacznie lepiej przyswajalne niż to z roślin, a skład białka jest najbardziej zbliżony do tego w naszych mięśniach. Jakie mięso najlepiej wybierać, co powinniśmy o nim wiedzieć?

Dietetycy, fizjologowie sportu i lekarze są zgodni, że stosując niewłaściwą dietę, narażamy się na szybki spadek formy. Dr Loren Cordain i Joe Friel, autorzy drugiego wydania „Diety dla aktywnych. Paleodiety” przekonują, że optymalny model żywienia sportowców nie różni się od diety, którą z niewielkimi modyfikacjami stosowali nasi przodkowie przez większą część historii, począwszy od paleolitu.

Skoro zwierząt w zoo nie karmi się płatkami owsianymi i sałatkami jarzynowymi, tylko pokarmami najbardziej zbliżonymi do tych, które mają w naturze, aby dobrze się rozwijały, rozmnażały i były szczęśliwe, to dlaczego człowieka miałyby obowiązywać inne zasady?