Prague Internation Marathon 2023, czyli u krecika na kwadracie [RELACJA]

Maraton w czeskiej Pradze od wielu już lat kusi polskich biegaczy. Powodów jest wiele: prestiż samego biegu (ranga “Elite Label” od World Athletics), dobry dojazd z Polski, czy też fantastyczne walory turystyczne stolicy. W tym roku RunCzech, organizator biegu, skusił i mnie. Z blisko półrocznym wyprzedzeniem zapisałem się na ten bieg. Oto moje wrażenia z imprezy.

Koszt pakietu wyniósł mnie 60 euro. Do Pragi udałem się z Warszawy samochodem. Nieco ponad sześciogodzinna jazda zleciała dość szybko – pewnie spora w tym zasługa mojego kompana biegowego, który towarzyszył mi w tej wyprawie.

W biurze zawodów

Pakiety odebraliśmy ekspresowo – nie było żadnych kolejek i zatorów, a samo expo raczej nie powalało swoim ogromem. W pakiecie znajdowały się 3 rzeczy: materiałowy worko-plecak, numer startowy oraz agrafki (w liczbie 4 sztuk). Żadnych “bajerów” w postaci np. wody, izo czy innych ekstrawagancji.

Start maratonu zaplanowano na godzinę 9:00 w niedzielę 7 maja 2023 r. Trochę się obawiałem o warunki pogodowe (słońce), ale jak się ostatecznie okazało, można śmiało powiedzieć, że warunki do biegania były tego dnia wręcz idealne – słońce schowane za chmurkami, mały wiatr, a temperatura w trakcie biegu oscylowała w okolicy 8-12 stopni.

Zanim napiszę co mi się podobało, to jest chyba ten moment, w którym mogę podzielić się moimi krytycznymi uwagami. Na co w Polsce biegacze narzekają najbardziej w dniu swoich biegów? Na duże kolejki do toalet i ich małą liczbę. Jeśli to one byłyby wyznacznikiem przyznawania odznak biegom, to największe polskie imprezy byłyby w randze “MEGA SUPER ELIT LABEL”. W Pradze przenośne ubikacje były. Ponoć nawet ktoś z nich skorzystał. Podejrzewam jednak, że nawet mój szwagier nie zna takiej osoby, a musicie wiedzieć, że szwagier zna wszystkich. Żarty, żartami, ale sytuacja z „toikami” na starcie była taka, że ich liczba była po prostu znikoma.

Organizatorzy reklamowali bieg również jako Marathon Music Festival. Pomysł super, ale wykonanie już niestety dużo gorsze. Na 18 punktów zlokalizowanych przy trasie biegu w ramach “festiwalu”, de facto działała jakaś połowa, a i te które “były czynne” nie powalały na kolana, a dokładniej rzecz ujmując raczej nie powodowały, że zaczynałeś biec szybciej, a na twarzy.

Trasa Prague Internation Marathon

Ciężki temat. Taki niejednoznaczny. Dodam, że w tym roku zawodnicy biegli po nowej trasie. Z jednej strony mamy start i metę przy starym mieście, a fragmenty biegu poprowadzone po cudownych zakątkach Pragi (np. Most Karola). To tam gromadziło się najwięcej kibiców (zazwyczaj turystów), którzy dopingowali biegaczy. Z drugiej zaś strony, spora część trasy wiodła miejscami gdzie były liczne zbiegi i podbiegi pod wiaduktami, bez kibiców, w miejscach czasami mało atrakcyjnych, jak np. remontowanym torowiskiem dla tramwajów.

A`propos podbiegów, to zegarek po biegu pokazał mi 176 m przewyższeń, które pokonałem. Nie jest to może jakoś bardzo dużo na ulicznym biegu maratońskim, ale jednak trochę się trzeba było wysilić, by te wszystkie podbiegi (i zbiegi) pokonać. Na szczęście punkty żywieniowe były w sporej liczbie i tutaj należy się pochwała – były one całkiem przyzwoicie zaopatrzone.

Z mety prosto do baru

Kiedy już wreszcie przebiegłem po niebieskiej wykładzinie linię mety, to na mojej szyi zawisł ładny medal i dostałem owoce oraz różne napoje regeneracyjne. Meta zaś de facto dla wielu z nas była początkiem do rozpoczęcia celebracji ukończonego maratonu. A to tam akurat jest dość proste: wystarczyło tylko wejść do jakiegoś pivovaru. W Pradze nie potrzebujesz do tego żadnej google mapy czy też innej apki z zaznaczonymi miejscami. W mieście Krecika przybytków ze świetnym piwem jest bowiem naprawdę sporo – ot wystarczy wejść w jakąś uliczkę i przejść kilkadziesiąt metrów.

Jakbym miał podsumować praski maraton, to wystawiłbym mu ocenę 6,5/10. Pomimo swoich ograniczeń, to jest jednak impreza, na którą warto przyjechać – choćby ze względu na stosunkowo szybki dojazd z Polski. Dobrodružství vpřed!