Dwanaście tysięcy dwieście czterdzieści dwa. To liczba kilometrów, które przebiegli łącznie uczestnicy pierwszej edycji biegu Forest Run. W sumie 409 biegaczy ukończyło bieg na trasie 23 bądź 44 kilometrów podczas pięknego sobotniego dnia w Wielkopolskim Parku Narodowym.

Biegowa stolica Polski – tak mówią organizatorzy i wszyscy ci, którzy im podbijają bębenek i chcą się podlizać. Chociaż właściwie nie wiadomo po co, bo wszyscy biegacze akurat są tutaj traktowani całkiem przyzwoicie. Największa impreza biegowa w Polsce – to też określenie, które padało gęsto w zaprzyjaźnionych mediach. Chociaż wielkość jest zawsze kwestią względną. W tym przypadku dookreśla ją wzgląd na czas trwania i liczbę konkurencji biegowych oraz pokrewnych. A także prawdopodobnie wielość i wysokość nagród. V Festiwal Biegowy przeszedł do historii.

Żabieniec to mała miejscowość pod Piasecznem, nieopodal Warszawy. Żab tam (tym razem) nie widziałem, za to dobrze zorganizowany, lokalny bieg – jak najbardziej tak. VI edycja Frog Race, która odbyła się 6 września, pozytywnie mnie zaskoczyła. I aż żałuję, że dopiero na tę VI udało mi się w końcu wybrać.

Największa – pod względem liczby proponowanych dystansów – impreza biegowa w Polsce dobiegła końca. Duże zainteresowanie budził kultowy Bieg 7 Dolin, który w tym roku miał rangę I Mistrzostw Polski w Ultramaratonie Górskim. Rekord trasy nie padł, ale wygrał Polak – Marcin Świerc.

Znowu patrzę na ogromny uśmiech, który towarzyszył mi przez cały ostatni tydzień. Znowu wydaje mi się niegroźny, nawet przyjazny, choć przed ledwie chwilą szczerzył się wściekle, bestialsko, na zmianę ociekając śliną i dmuchając śmierdzącym powietrzem. To profil górskiej przeprawy, nie biegu, przeprawy właśnie, epickiej- z Chamonix do Chamonix, poprzez najwyższe szczyty francuskich, szwajcarskich i włoskich Alp. To nie relacja z pamięci, choć wydarzenia te zostaną ze mną na zawsze, to zapis z serca.

W ostatni dzień szkolnych wakacji biegacze mieli okazję sprawdzić swoją formę w pierwszej edycji drugiego półmaratonu w stolicy. BMW to sponsor prestiżowych biegów zagranicznych, m.in. maratonu w Berlinie. Po organizatorach wszyscy spodziewali się więc wysokiej […]

Babia Góra to królowa Beskidów, najwyższy szczyt całego pasma, który jako jedyny ma charakter wysokogórski. Wysokość 1725 m n.p.m. sprawia, że jest to także najwyższy szczyt w kraju, który nie znajduje się w Tatrach, a także jeden z najlepszych punktów widokowych w Polsce. Nic zatem dziwnego, że organizowane są w tamtych okolicach biegi.

Po dwóch latach startów ulicznych na dystansach od 5 km do półmaratonu postanowiłam: czas na debiut maratoński. Jako że asfalt zdążył mnie znudzić, szukałam czegoś w dzikich okolicznościach przyrody, najlepiej w moich rodzinnych stronach. Tak wpadłam na trop bobra, który jest symbolem Wigierskiego Parku Narodowego i biegów organizowanych na jego terenie: Maratonu Wigry oraz towarzyszącej, trzynastokilometrowej „Pogoni za bobrem”.

Gdyby nieco ponad pół roku temu ktoś mi powiedział, że będę lubił bieganie i nie będę mógł się doczekać kolejnego treningu – to bym mu nie uwierzył. A właśnie jestem po swoim pierwszym ultramaratonie górskim i chcę więcej.

W tym roku Maraton Karkonoski odzyskał swoją perłę w koronie, czyli Śnieżkę, dzięki czemu profil trasy zyskał na wyrazistości, a sama trasa odzyskała długość ultra, a nawet nieco zyskała na dystansie, bo meta u podnóża kolejki na Szrenicę sprawiła, że z 44 km (a nawet 41 w 2013 r.) zrobiło się prawie 46. W ten sposób MK dołączył do rosnącej lawinowo w ostatnich dwóch latach liczby górskich ultra- i supermaratonów. I jakkolwiek cieszy się jedną z dłuższych i na pewną świetną tradycją w tym gronie, ostatecznie to tutaj rok temu rozegrano Mistrzostwa Świata na długim dystansie, chyba właśnie zaczyna osiągać punkt krytyczny.