Świat biegania oszalał – 6 nowych rekordów świata na przestrzeni 8 dni

Luty 2025 roku przejdzie do historii biegania jako jeden z najobfitszych w rekordowe osiągnięcia miesięcy. Ba, 4 biegaczom wystarczyło zaledwie 8 dni na to, by ustanowić aż 6 rekordów świata. To fenomenalna passa, która niesie jednak ze sobą pewne ryzyka. O co chodzi?

O rekordach świata, których autorami zostali Grant Fisher w biegu na 3000 m w hali oraz Yared Nuguse w biegu halowym na 1 milę, pisaliśmy już na naszych łamach, analizując wydarzenia na biegowych arenach z początku lutego. Oba wyniki padły w ramach słynnego mityngu Millrose Games w Nowym Jorku, gdzie tradycyjnie można liczyć na ściganie na najwyższym światowym poziomie. Tak właśnie było w tym roku.

Jakob Ingebrigsten na prezydenta?

Na szybkie ściganie tradycyjnie można liczyć także na mityngu halowym we Francuskim Lievin. W tym roku impreza zapowiadała się szczególnie interesująco, ze względu na zapowiedzi Norwega Jakoba Ingebrigstena o ataku na świeżo upieczony rekord świata w biegu na 1 milę w hali. Bieg na nieco ponad 8 okrążeń w hali od początku był prowadzony w zawrotnym tempie. Jakob Ingebristen miał do dyspozycji 2 pacemakerów, którzy wykonali świetną robotę, rozprowadzając Norwega przez ponad 1000 m. Ingebrigsten oderwał się od reszty stawki i kiedy do mety pozostały niespełna 3 kilometry był już zdany sam na siebie.

Dwukrotny mistrz olimpijski nie zamierzał zwalniać i kontynuował morderczy wysiłek (chociaż na jego twarzy wcale nie było widać oznak szczególnego zmęczenia). Pierwszy cel – przynajmniej teoretycznie niezamierzony – osiągnął już 100 m przed metą. Poprawił bowiem swój własny halowy rekord świata w biegu na 1500 m, osiągając międzyczas 3:29,63. To szczególnie niesamowite, że bariera 3:30 w hali po raz pierwszy w historii padła w trakcie biegu na 1 milę. Niespełna 16 sekund później Norweg mógł już się cieszyć z podwójnego rekordu. Czasem 3:45,14 o blisko 1,5 sekundy poprawił wynik Yareda Nuguse z Nowego Jorku.

W obliczu trwającej kampanii prezydenckiej w Polsce, jako redakcja portalu Magazyn Bieganie postulujemy wystawienie Jakoba Ingebrigstena jako kolejnego kandydata. Nie tylko piekielnie szybko biega, co w wyścigu prezydenckim dawałoby mu sporą przewagę, ale także dowozi obietnice. I to w iście stachanowskim stylu. Miał poprawić rekord? Poprawił nawet dwa. Wykonano 200% normy!

Wracając do Lievin, warto jeszcze zwrócić uwagę na doskonały wynik Filipa Raka, który idealnie wykorzystał nadarzającą się okazję do szybkiego biegania i poprawił rekord Polski w halowym biegu na 1 milę, odbierając go samemu Marcinowi Lewandowskiemu. Od 13 lutego rekord Polski na tym dystansie wynosi 3:55,57.

Legenda zdetronizowana

Już następnego dnia biegowy świat obiegła wieść o tym, że padł kolejny halowy rekord świata. I znów autorstwa zawodnika, który w lutym 2025 r. już takim osiągnięciem mógł się pochwalić. Tym razem to Grant Fisher ponownie zapisał się w biegowych annałach. Osiągnięcie jest o tyle niesamowite, że przez znaczną część dystansu samodzielnie musiał pilnować wskazań stopera. Prowadzenie ze strony pacemakerów miał zapewnione przez około połowę dystansu.

Przez chwilę po tym, jak z bieżni zszedł ostatni zając na plecach Fishera trzymał się Francuz Jimmy Gressier, ale wysiłek szybko dał mu się we znaki. Fisher, przy aplauzie licznej publiczności pokonywał kolejne okrążenia, dublując rywali. Na 1-2 okrążenia przed metą musiał dołożyć sobie sporo dystansu, wyprzedzając całą grupę wolniejszych biegaczy po 2. torze. Mimo tego poprawił już 21-letni rekord legendarnego Etiopczyka Kenenisy Bekelego o ponad 5 sekund. Zegar zatrzymał na wyniku 12:44,01. Co ciekawe, w tym biegu jedynie 2 zawodników nie zostało zdublowanych przez Amerykanina, a wśród nich Jimmy Gressier, który ustanowił halowy rekord Europy z czasem 12:54,92.

Rejs na nowe wody Jakoba Kiplimo

Jakby kibicom biegania mało było emocji, w niedzielę 16 lutego w Barcelonie rozegrano półmaraton, w którym celem był atak na rekord świata należący do Yomifa Kejelchy. Aby poprawić ten rezultat śmiałek musiał być w stanie utrzymać średnie tempo 2:43/km przez całe 21,0975 km. O tym osiągnięciu pisaliśmy już na naszych łamach, zachęcamy zatem do lektury artykułu z podsumowaniem biegu w Barcelonie.

Analizując bieg Ugandyjczyka, warto jeszcze wspomnieć o tym, że gdyby na dystansie 15 km odnotowywano rekordy świata, to również w trakcie tego półmaratonu poprawiłby ten rezultat. Jego międzyczas na 15 km wyniósł wręcz niewiarygodne 40:07. Na mecie osiągnął czas 56:42, stając się pierwszym zawodnikiem w historii, który na dystansie półmaratonu pokonał barierę 57 minut. Co jeszcze bardziej niesamowite, Kiplimo poprawił rekord świata o największy margines odkąd wynik ten ma taki oficjalny status. Jest to o tyle niesamowite, że od 1 stycznia 2004 r., kiedy oficjalnie notowany jest rekord świata w półmaratonie, wynik 59:17 był poprawiany 10-krotnie, a granicę przesunięto i 1 minutę 47 sekund. Sam Kiplimo dorzucił do tego w niedzielę dodatkowe 48 sekund.

Implikacje rekordowej passy

Chociaż rekordy świata to prawdziwe święto dla kibiców, to wydarzenia z ostatnich dni sprawiły, że to święto nieco zaczęło powszednieć. Nie należy oczywiście mieć o to pretensji do zawodników, organizatorów, czy nikogo ze świata biegania. Dopóki wyniki osiągane są w ramach uczciwej rywalizacji, nie pozostaje nam kibicom nic innego, jak tylko cieszyć się z rekordowego urodzaju. Chodzi po prostu o stwierdzenie pewnego faktu.

Co więcej, apetyt rośnie w miarę jedzenia. I już pojawiają się liczne analizy, czy np. Jacob Kiplimo, który w kwietniu 2025 r. w Londynie zadebiutuje w maratonie pokusi się od razu o atak na rekord świata, a może nawet na złamanie bariery 2 godzin? Eksperci widzą oczyma wyobraźni Jakoba Ingebrigstena biegającego na stadionie 1 milę w czasie poniżej 3:43 lub 1500 m nawet poniżej 3:25. Być może Grant Fisher przy sprzyjających okolicznościach spróbuje rzucić wyzwanie Norwegowi i odebrać mu świeży rekord świata w biegu na 3000 m, który ten ustanowił w sierpniu 2024 r. w Chorzowie.

Wyniki z ostatnich rozpaliły wyobraźnię oraz apetyty kibiców, ekspertów i obserwatorów biegowego świata. Oby tylko te rosnące oczekiwania nie odbiły nam się czkawką w sezonie letnim.